SciELO - Scientific Electronic Library Online

 
vol.49 número1 índice de autoresíndice de assuntospesquisa de artigos
Home Pagelista alfabética de periódicos  

Serviços Personalizados

Artigo

Indicadores

Links relacionados

  • Em processo de indexaçãoCitado por Google
  • Em processo de indexaçãoSimilares em Google

Compartilhar


Tydskrif vir Geesteswetenskappe

versão On-line ISSN 2224-7912
versão impressa ISSN 0041-4751

Tydskr. geesteswet. vol.49 no.1 Pretoria  2009

 

Vryheid van (media-) spraak en die beskerming van persoonlikheidsregte

 

Freedom of (media) speech and the protection of personality rights

 

 

Johann Neethling

Departement Privaatreg, Universiteit van Suid-Afrika, Pretoria neethj@unisa.ac.za

 

 


OPSOMMING

Die reg op vryheid van spraak of uitdrukking van die pers en ander media en die persoonlikheidsregte op die goeie naam, die eer, die privaatheid en die identiteit geniet sowel gemeenregtelike as grondwetlike erkenning en beskerming. Omdat eersgenoemde reg en die persoonlikheidsregte veelal in lynregte teenstelling met mekaar staan, word 'n noukeurige afweging van die botsende regte vereis. In hierdie verband het die gemenereg daarin geslaag om 'n werkbare balans te bewerkstellig tussen die handhawing van vryheid van spraak en die beskerming van die betrokke persoonlikheidsregte. Op die huidige gebied geld dit veral die reels wat ten aansien van regverdigingsgronde ontwikkel het ten einde aan die media die bevoegdheid te verleen om die beskerming van hierdie persoonlikheidsgoedere binne afgebakende, regtens aanvaarbare grense te beperk, asook die erkenning van die media se nalatigheidsaanspreeklikheid vir laster. Die ter sake regverdigingsgronde is bevoorregte verslaggewing, waarheid en openbare belang, billike kommentaar, mediaprivilegie, politieke privilegie en die openbare inligtingsbelang. Hierdie gronde vorm nie 'n geslote getal nie en kan dus op grond van regsbeleidsoorwegings ten gunste van 'n omvattender handhawing van vryheid van spraak uitgebrei word. Aan die ander kant behoort nalatigheidsaanspreeklikheid, as demper op vryheid van spraak, net soos by laster ook vir skending van die ander drie persoonlikheidsregte te geld. Alhoewel die gemeenregtelike reëls oënskynlik met die gees, strekking en oogmerke van die Handves van Regte versoenbaar is, moet die howe enige afwyking van die Handves in hierdie opsig sonder versuim regstel.

Trefwoorde: Belediging, bevoorregte verslaggewing, billike kommentaar, goeie naam, Handves van Regte, identiteit, laster, media, mediaprivilegie, nalatigheid, onregmatigheid, openbare inligtingsbelang, opset, pers, persoonlikheidsreg, politieke privilegie, privaatheid, regverdigingsgrond, vryheid van spraak, waarheid en openbare belang


ABSTRACT

The right to freedom of speech or expression of the press and other media and the personality rights to a good name, dignity, privacy and identity - which are particularly prone to infringements by the mass media - are recognised and protected both at common law and constitutionally in the Bill of Rights. Because freedom of speech and the personality rights concerned are often diametrically opposed, a careful weighing up of the conflicting rights is required. In this regard the common law succeeded in achieving a workable balance between maintaining freedom of speech on the one hand, and the protection of the relevant rights of personality on the other. In the present field this applies particularly to the rules which have been developed with regard to the grounds of justification in order to provide the media with the right to limit the protection of the personality interests involved within delimited, legally acceptable boundaries, as well as to the acceptance of negligence liability of the mass media for defamation. The entrenchment of all these rights in the Bill of Rights nevertheless brought about a new dimension which must now thoroughly be taken into consideration in the weighing-up process. In fact, the courts have a duty to rectify the common law where it deviates from the spirit, purport and objects of the Bill of Rights. But this will not readily be done, since the common law was developed on the basis of contemporary (entrenched) rights that already existed in the pre-constitutional era, and the Bill of Rights therefore merely emphasises the principles already at play in the common law.
In dealing with the protection of the four personality rights vis-á-vis the right to freedom of speech, first of all a description is provided of the requirements for an actionable infringement of each personality right by the mass media. Next, the wrongfulness of the violation of each right is examined, emphasising that a factual infringement of the personality interest involved (except in the case of the right to a good name) must simultaneously also be in conflict with the legal convictions of the community (boni mores), sometimes expressed as the opinion, notional understanding and reaction of a reasonable person with normal intelligence and sensibilities. Where this is the case, the infringement is prima facie (seemingly) wrongful but the media defendant may rebut such wrongfulness by proving the existence of a ground of justification for the publication complained of. The relevant grounds are the reporting of proceedings of courts, parliament and public bodies, publishing remarks that are true and in the public interest, fair comment on facts that are true and in the public interest, the reasonable publication of false allegations, the reasonable publication of (false) allegations in the political field, and the publication of personal information that is in the public interest. These grounds of justification do not constitute a closed number, and new grounds may therefore be recognised where legal policy considerations demand that the maintenance of freedom of speech be extended.
On the other hand, negligence liability, as damper on freedom of speech, should, as with defamation and for the same considerations, also be applicable to the infringement by the mass media of the other three rights of personality.

Key concepts: Bill of Rights, defamation, fair comment, freedom of speech, good name, ground of justification, identity, insult, intent, media, media privilege, negligence, personality rights, political privilege, press, privacy, privileged reporting, public interest in information, truth and public interest, wrongfulness


 

Full text available only in PDF format. 

 

BIBLIOGRAFIE

Burchell, J.M. 1998. Personality Rights and Freedom of Expression. The Modern Actio Iniuriarum. Juta: Kenwyn.         [ Links ]

Burchell, J.M. 1993. Principles of Delict. Juta: Cape Town.         [ Links ]

Burchell, J.M. 1985. The Law of Defamation in South Africa. Juta: Kenwyn.         [ Links ]

De Villiers, M. 1899. The Roman and Roman-Dutch Law of Injuries. Juta: Cape Town.         [ Links ]

Joubert, W.A. 1953. Grondslae van die Persoonlikheidsreg. Balkema: Kaapstad.         [ Links ]

McQuoid-Mason, D.J. 2000. In Scott & Visser (eds). Developing Delict: Essays in Honour of Robert Feenstra. Juta: Lansdowne.         [ Links ]

McQuoid-Mason, D.J. 1978. The Law of Privacy in South Africa. Juta: Cape Town.         [ Links ]

Midgley, J.R. 1999. Media liability for defamation. SALJ, 116(2):211-225.         [ Links ]

Milo, D. 2005. The cabinet minister, the Mail & Guardian, and the report card: The Supreme Court of Appeal's decision in the Mthembi-Mahanyele case. SALJ, 122(1):28-43.         [ Links ]

Neethling, J. 2008a. Van Heerden-Neethling Unlawful Competition. LexisNexis Butterworths: Durban.         [ Links ]

Neethling, J. 2008b. The right to privacy, HIV/AIDS and media defendants. SALJ, 125(1):36-46.         [ Links ]

Neethling, J. 2007a. The protection of false defamatory publications by the mass media: Recent developments in South Africa against the background of Australian, New Zealand and English law. CILSA, 40(2):103-123.         [ Links ]

Neethling, J. 2007b. Die Hoogste Hof van Appel verleen erkenning aan die reg op identiteit as persoonlikheidsen fundamentele reg. TSAR, (4):834-838.         [ Links ]

Neethling, J. 2007c. Raakpunte tussen die Suid-Afrikaanse en Duitse grondwetlike beskerming van menswaardigheid - enkele riglyne vir die ontplooiing van ons reg. THRHR, 70(3):489-496.         [ Links ]

Neethling, J. 2006a. In Smits (ed.). Elgar Encyclopedia of Comparative Law. Edward Elgar: Cheltenham.         [ Links ]

Neethling, J. 2006b. In Nagel (red.). Gedenkbundel vir JMT Labuschagne. LexisNexis Butterworths: Durban.         [ Links ]

Neething, J. 2005a. In Koziol & Warzilek (eds). Persönlichkeitsschutz gegenüber Massenmedien/ The Protection of Personality Rights against Invasions by Mass Media. Springer: Wene.         [ Links ]

Neethling, J. 2005b. Personality rights: a comparative overview. CILSA, 38(2):210-245.         [ Links ]

Neethling, J. 2005c. The concept of privacy in South African law. SALJ, 122(1):18-28.         [ Links ]

Neethling, J. 2003. In Van Maanen (red.). De Rol van het Aansprakelijkheidsrecht bij de Verwerking van Persoonlijk Leed. Boom: Den Haag.         [ Links ]

Neethling, J. 2002. The Constitutional Court gives the green light to the common law of defamation. SALJ, 119(4):700-708.         [ Links ]

Neethling, J. 1998. In Faure & Schwarz (reds.). De Strafrechtelijke en Civielrechtelijke Aansprakelijkheid van de Rechtspersoon en zijn Bestuurders. Intersentia: Groningen.         [ Links ]

Neethling, J., Potgieter, J.M. & Visser, P.J. 2006. Deliktereg. LexisNexis Butterworths: Durban.         [ Links ]

Neethling, J., Potgieter, J.M. & Visser, P.J. 2005. Neethling's Law of Personality. LexisNexis Butterworths: Durban.         [ Links ]

Van der Merwe, N.J. & Olivier, P.J.J. 1989. Die Onregmatige Daad in die Suid-Afrikaanse Reg. Van der Walt: Pretoria.         [ Links ]

Van der Walt, J.C. & Midgley, J.R. 2005. Principles of Delict. LexisNexis Butterworths: Durban.         [ Links ]

Van Leeuwen, S. 1664. HetRoomsch Hollandsch Recht. Hersien deur Decker, C.W. 1780-3: Amsterdam.         [ Links ]

 

 

* Hierdie artikel is 'n vertaalde, bygewerkte en verwerkte weergawe van 'n bydrae wat in 'n buitelandse konferensiebundel (Neethling 2005a) verskyn het. Voorts word ruimskoots gesteun op vorige publikasies van die outeur oor die onderwerp, veral Neethling's Law ofPersonality (Neethling, Potgieter & Visser 2005).
1 Afgesien van hierdie remedie, is die actio legis Aquiliae (waarmee vergoeding verhaal word vir vermoënskade wat uit 'n persoonlikheidskrenking voortvloei), die amende honorable (waarmee 'n lasterlike publikasie teruggetrek en apologie daarvoor gepubliseer word), en die interdik (waarmee 'n dreigende of voortgesette persoonlikheidskending afgeweer kan word) ook tot die slagoffer se beskikking (sien Neethling 2005a:282-285; Neethling, Potgieter & Visser 2005:168-171, 198, 253-254, 263). In hierdie bydrae word nie verder hierop ingegaan nie.
2 Sien in die algemeen Neethling, Potgieter & Visser 2005:3-4, 39 ev; Neethling, Potgieter & Visser 2006:5, 11-15, 315 ev; Neethling 2003:163-164; Burchell 1993:149 ev; Burchell 1998:133-135; Burchell 1985:passim; Van der Merwe & Olivier 1989:15, 389 ev; Van der Walt & Midgley 2005:1, 11-13, 110 ev; Joubert 1953:passim; McQuoid-Mason 1978:13 ev.
3 Soos sal blyk (infra par 2.5), is nalatigheid 'n voldoende skuldverwyt vir aanspreeklikheid van die media weens laster.
4 Sien bv NM v Smith (Freedom of Expression Institute as amicus curiae) 2007 (5) SA 250 (KH) 265-266, 289; Hofmeyr v Minister of Justice 1993 (3) SA 131 (A) 154; Marais v Groenewald 2001 (1) SA 634 (T) 645; Jackson v NICRO 1976 (3) SA 1 (A) 11; SAUK v O'Malley 1977 (3) SA 394 (A) 402-403; Jansen van Vuuren v Kruger 1993 (4) SA 842 (A) 849; sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:49, 57-59.
5 Wat, afgesien van die eer, ook regspersone toekom: sien mbt die regte op die goeie naam en die privaatheid, bv Dhlomo v Natal Newspapers (Pty) Ltd 1989 (1) SA 945 (A); Delta Motor Corporation (Pty) Ltd v Van der Merwe 2004 (6) SA 185 (HHA); Financial Mail (Pty) Ltd v Sage Holdings Ltd 1993 (2) SA 451 (A) 462-463; Investigating Directorate: Serious Economic Offences v Hyundai Motor Distributors (Pty) Ltd; In re Hyundai Motor Distributors (Pty) Ltd v Smit 2001 (1) SA 545 (KH) 557; Neethling, Potgieter & Visser 2006:316-319; Neethling 1998:181 ev; sien ook die Grondwet, 1996 a 8(4). Weens die feit dat die aantasting van die eer uitsluitlik in 'n gevoelskrenking geleë, is, en 'n regspersoon uiteraard nie gevoelens het wat aangetas kan word nie, beskik 'n regspersoon nie oor die reg op die eer nie (sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:71).
6 Sien die Grondwet, 1996 aa 10, 14; sien hieroor bv Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH) 418-419; Mthembi-Mahanyele v Mail & Guardian Ltd 2004 (6) SA 329 (HHA) 348; Van den Berg v Coopers & Lybrand Trust (Pty) Ltd 2001 (2) SA 242 (HHA) 253; Grütter v Lombard 2007 (4) SA 89 (HHA) 95; sien ook Burchell 1998:139; Neethling, Potgieter & Visser 2006:18 vn141; Neethling 2006b:85-100. Hierdie aangeleentheid word infra in meer besonderhede bespreek.
7 Sien bv Tap Wine Trading CC v Cape Classic Wines (Western Cape) CC [1998] 4 All SA 86 (K) 106; Esselen v Argus Printing and Publishing Co Ltd 1992 (3) SA 764 (T) 770; Gardener v Whitaker 1995 (2) SA 672 (OK) 686; sien ook Burchell 1998:139 ev; Neethling, Potgieter & Visser 2005:27, 129 ev; Neethling 2003:167.
8 Sien bv Dendy v University of Witwatersrand 2007 (5) SA 382 (HHA) 385-389; Jackson v NICRO 1976 (3) SA 1 (A) 4; Delange v Costa 1989 (2) SA 857 (A) 862-862; sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:27-28, 191 ev; Neethling 2003:167-168.
9 Sien bv National Media Ltd v Jooste 1996 (3) SA 262 (A) 271; Universiteit van Pretoria v Tommie Meyer Films (Edms) Bpk 1977 (4) SA 376 (T) 384; Bernstein v Bester 1996 (2) SA 751 (KH) 789; Swanepoel v Minister van Veiligheid en Sekuriteit 1999 (4) SA 549 (T) 553; sien ook Neethling 2005c:19-22; Neethling, Potgieter & Visser 2005:32-33, 217 ev; Burchell 1998:371-395.
10 Sien Grütter v Lombard 2007 (4) SA 89 (HHA) 93-95; sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:36, 255 ev; Neethling 2003:169.
11 Sien Burchell 1998:1-23, 29-30 oor die tradisionele regverdiging vir en die basiese aannames oor vryheid van spraak. Burchell (1998:passim) se werk bevat 'n deeglike en omvattende uiteensetting van die reg op vryheid van spraak op die gebied van persoonlikheidsbeskerming.
12 Grondwet, 1996 a 16(1); sien ook Burchell 1998:59 ev.
13 2002 (5) SA 401 (KH) 417 (sien Neethling 2002:700 ev); sien ook National Media Ltd v Bogoshi 1998 (4) SA 1196 (HHA) 1207-1210; Mthembi-Mahanyele v Mail & Guardian Ltd 2004 (6) SA 329 (HHA) 348 ev; NMv Smith (Freedom ofExpression Institute as amicus curiae) 2007 (5) SA 250 (KH) 286-288; MEC for Health, Mpumalanga v M-Net 2002 (6) SA 714 (T) 719-721; Prinsloo v RCP Media Ltd t/a Rapport 2003 (4) SA 456 (T) 469; sien verder Neethling, Potgieter & Visser 2005:129.
14 Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH) 417-419; sien ook die ander regspraak vermeld in die vorige voetnoot.
15 S v Makwanyane 1995 (3) SA 391 (KH) 451, 507.
16 Sien in die algemeen oor die reg op menswaardigheid Neethling 2006b:94-99; Neethling, Potgieter & Visser 2006:18 vn 141; Neethling 2007c: 489 ev; vgl bv Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH) 418; Mthembi-Mahanyele v Mail & Guardian Ltd 2004 (6) SA 329 (HHA) 348.
17 Sien Neethling 2006b:86-91; Neethling, Potgieter & Visser 2005:28, 191; Dendy v University ofthe Witwatersrand, Johannesburg 2005 (5) SA 357 (W) 366-367.
18 Sien Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH) 418-419; Mthembi-Mahanyele v Mail & Guardian Ltd 2004 (6) SA 329 (HHA) 348; Neethling, Potgieter & Visser 2005:27, 129-130.
19 1664:4.37; vgl ook South African Associated Newspapers Ltd v Schoeman 1962 (2) SA 613 (A) 616-617; Burchell 1985:21 vn 25; Payne v Republican Press (Pty) Ltd 1980 (2) PH J44 (D) 110-111.
20 Sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:219-220.
21 Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH) 419; Neethling, Potgieter & Visser 2005:219 vn 28.
22 Neethling, Potgieter & Visser 2005:29.
23 Sien Grütter v Lombard 2007 (4) SA 89 (HHA) 95; Neethling 2007b:834.
24 Joubert 1953:134; Neethling, Potgieter & Visser 2005:36.
25 Sien National Media Ltd v Bogoshi 1998 (4) SA 1196 (HHA) 1216; Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH) 423-424; Mthembi-Mahanyele v Mail & Guardian Ltd 2004 (6) SA 329 (HHA) 348 ev; NM v Smith (Freedom of Expression Institute as amicus curiae) 2007 (5) SA 250 (KH) 286-288; MEC for Health, Mpumalanga v M-Net 2002 (6) SA 714 (T) 719-722; sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:129-130, veral vn 12; Neethling 2002:706; Burchell 1998:59, 139 ev, 179.
26 Sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:73-78; Neethling, Potgieter & Visser 2006:16-21. Aangesien die teenoorstaande fundamentele regte mekaar wedersyds beperk, moet die beperkingsklousule van die Grondwet, 1996 a 36(1) natuurlik ook by die afwegingsproses in ag geneem word. Hiervolgens moet die beperking sowel redelik as regverdigbaar in 'n oop en demokratiese samelewing gebaseer op menswaardigheid, gelykheid en vryheid wees. By hierdie beoordeling van die regmatigheid van 'n beperking moet alle tersaaklike faktore in ag geneem word, inbegrepe die aard van die reg, die belangrikheid van die doel van die beperking, die aard en omvang van die beperking, die verband tussen die beperking en die doel, en minder beperkende maatreëls om die doel te verwesenlik.
27 Grondwet, 1996 a 39(2).
28 Sien bv Carmichele v Minister of Safety and Security (Centre for Applied Legal Studies Intervening) 2001 (4) SA 938 (KH) 953 ev; Phumelela Gaming and Leisure Ltd v Gründlingh 2007 (6) SA 350 (KH) 360-361; Neethling, Potgieter & Visser 2006:17.
29 Phumelela Gaming and Leisure Ltd v Gründlingh 2007 (6) SA 350 (KH) 363; vgl Neethling, Potgieter & Visser 2006:19-20; Neethling 2008a:13-14.
30 Sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:54-56; sien in die algemeen oor hierdie maatstaf Neethling, Potgieter & Visser 2006:35 ev.
31 Sien Van Eeden v Minister of Safety and Security (Women's Legal Centre Trust, as amicus curiae) 2003 (1) SA 389 (HHA) 396-397. Mbt laster het sowel die Hoogste Hof van Appel as die Konstitusionele Hof uitdruklik bevestig dat, op enkele uitsonderinge na, die gemeenregtelike beginsels steeds geld (sien National Media Ltd v Bogoshi 1998 (4) SA 1196 (HHA); Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH); Neethling 2002:700 ev).
32 Sien oor regverdigingsgronde in die algemeen Neethling, Potgieter & Visser 2005:56; Neethling, Potgieter & Visser 2006:75-76.
33 Sien mbt laster bv National Media Ltd v Bogoshi 1998 (4) SA 1196 (HHA) 1204, 1214; Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH) 414; Mthembi-Mahanyele v Mail & Guardian Ltd 2004 (6) SA 329 (HHA) 350-351.
34 Sien infra par 2.1.
35 Sien in die algemeen oor die lasterreg Burchell 1998:139 ev; Burchell 1985: passim; Neethling, Potgieter & Visser 2005:129 ev; Neethling, Potgieter & Visser 2006:326 ev.
36 Sien National Media Ltd v Bogoshi 1998 (4) SA 1196 (HHA) 1218; Mohamed v Jassiem 1996 (1) SA 673 (A) 694; Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH); Neethling 2002:706-707.
37 Dit word onderstreep deur die feit dat die waarheid van 'n lasterlike publikasie op sigself nie 'n verweer teen 'n lasteraksie is nie. Die publikasie moet boonop in die openbare belang wees (sien Burchell 1985:18, 206-207; Neethling 2002:706-707; Neethling, Potgieter & Visser 2005:131; sien ook infra vn 62).
38 Sien bv Kyriacou v Minister of Safety and Security 1999 (3) SA 278 (O) 287; Rivett-Carnac v Wiggins 1997 (3) SA 80 (K) 88; Tsichlas v Touch Line Media (Pty) Ltd 2004 (2) SA 112 (W) 120-121. Sien nietemin Neethling, Potgieter & Visser 2005:132-133 vir kwalifikasies van hierdie algemene beginsel.
39 Sien bv Pretorius v Niehaus 1960 (3) SA 109 (O) 112-113; Van Vliet's Collection Agency v Schreuder 1939 TPD 265, 268-269.
40 Sien Potter v Badenhorst 1968 (4) SA 446 (OK) 449.
41 Sien bv Wilson v Halle 1903 TH 178; Dunning v Cape Times Ltd 1905 TH 231; Robinson v Kingswell; Argus Printing & Publishing Co Ltd v Kingswell 1913 AD 513; Toerien v Duncan 1932 OPD 141.
42 Sien bv Trimble v Central News Agency Ltd 1933 WLD 88, 91-92 (1934 AD 43, 48); Masters v Central News Agency 1936 CPD 388, 394-395.
43 Sien in die algemeen Burchell 1998:187 ev; Neethling, Potgieter & Visser 2005:135 ev.
44 Sien bv Sutter v Brown 1926 AD 155, 163-164; Botha v Marais 1974 (1) SA 44 (A) 48; Sindani v Van der Merwe 2000 (3) SA 494 (W) 498.
45 Hierdie toets moet dus gesien word as 'n besondere konkretisering van die boni mores- of rede-likheidskriterium as algemene onregmatigheidsmaatstaf (sien Burchell 1998:207-208; Neethling, Potgieter & Visser 2005:135-136; supra par 1).
46 Die publikasie moet volgens die redelike-persoon-toets dus nie net lasterlik wees nie, maar ook, vol-gens dieselfde toets, op die eiser betrekking hê en daarom onregmatig teenoor hom wees (sien bv SA Associated Newspapers Ltd v Estate Pelser 1975 (4) SA 797 (A) 810-811; Sauls v Hendrickse 1992 (3) SA 912 (A) 918; Williams v Van der Merwe 1994 (2) SA 60 (OK) 64) - hierdie probleem duik veral by sogenaamde groepbelastering op). Sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:139-140.
47 Vgl bv Botha v Marais 1974 (1) SA 44 (A) 48-49; Demmers v Wyllie 1980 (1) SA 835 (A) 842-843, 847 ev; Greeff v Raubenheimer 1976 (3) SA 37 (A) 43; SA Associated Newspapers Ltd v Samuels 1980 (1) SA 24 (A) 35, 44; Johnson v Beckett 1992 (1) SA 762 (A) 733; Mthembi-Mahanyele v Mail & Guardian Ltd 2004 (6) SA 329 (HHA) 342-343; Delta Motor Corporation (Pty) Ltd v Van der Merwe 2004 (6) SA 185 (HHA) 192-193).
48 Die aanwesigheid van 'n regverdigingsgrond hef sodanige onregmatigheid op, en hier, soos sal blyk, speel die handhawing van die reg op vryheid van spraak deur die media 'n baie belangrike rol.
49 Voorbeelde van publikasies wat al volgens die redelike-persoon-toets as lasterlik beoordeel is, is neerhalende opmerkings aangaande 'n persoon se fisieke of geestelike gesteldheid; bewerings wat 'n persoon se morele en sedelike karakter en lewe in 'n slegte lig stel; woorde of gedrag wat 'n swak refleksie op 'n persoon se karakter en openbare lewe as politikus werp; stellings wat 'n persoon se beroepsvermoë- of bekwaamheid verdag maak; mededelings aangaande 'n persoon se finansiële posisie wat hom of haar in die verleentheid stel; en minagtende opmerkings aangaande 'n persoon se ras of rassebeskouings (sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:140-143).
50 Sien hieroor Neethling, Potgieter & Visser 2005:136-139.
51 Sien bv Rivett-Carnac v Wiggins 1997 (3) SA 80 (K) 89; Sokhulu v New Africa Publications Ltd 2001 (4) SA 1357 (W) 1359; sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:136.
52 Sien supra par 1 oor regverdigingsgronde; sien ook in die algemeen mbt laster Burchell 1998:205 ev; Neethling, Potgieter & Visser 2005:143 ev.
53 Ander gronde wat ook tot die media se beskikking kan wees, is bv toestemming (sien Burchell 1985:260 ev; Neethling, Potgieter & Visser 2005:161).
54 2002 (5) SA 401 (KH) 419; sien ook NationalMedia Ltd v Bogoshi 1998 (4) SA 1196 (HHA) 1207 ev; Argus Printing and Publishing Co Ltd v Esselen's Estate 1994 (2) SA 1 (A) 25; Lieberthal v Primedia Broadcasting (Pty) Ltd 2003 (5) SA 39 (W) 44; Tsichlas v Touch Line Media (Pty) Ltd 2004 (2) SA 112 (W) 127-129; Burchell 1998:139 ev, 179.
55 Sien in die algemeen Burchell 1998:294 ev; Neethling, Potgieter & Visser 2005:151-152.
56 Siffman v Weakley 1909 TS 1095, 1099-1100; Argus Printing and Publishing Co Ltd v Anastassiades 1954 (1) SA 72 (W) 74).
57 Benson v Robinson & Co (Pty) Ltd 1967 (1) SA 420 (A) 432.
58 Wat die howe betref, moet die volgende beginsels in ag geneem word: Eerstens betrek die privilegie slegs verslae van huidige of resente hofsittings. Die publikasie of herpublikasie van die verslag van 'n regsgeding wat lank tevore reeds afgeloop het, is in beginsel strydig met die openbare belang en bygevolg onregmatig. Tweedens dek die privilegie in die reël net verslae van openbare hofsittings, dit is die verrigtinge in 'n ope hof. Daarom mag die inhoud van dokumente (soos die klagstaat, die pleitstukke of beëdigde verklarings) wat nog nie in die ope hof te berde gebring is nie, nie gepubliseer word nie tensy publikasie in die openbare belang is. Insgelyks is verslagdoening van 'n hofsitting wat in camera geskied, in beginsel ongeoorloof. Indien 'n verhoor egter gedeeltelik agter geslote deure en gedeeltelik in die openbaar plaasvind, moet die verslag oor die openbare verrigtinge ter wille van billikheid en korrektheid ook die verrigtinge in camera betrek. Derdens mag alle besonderhede wat nodig is om die publiek in te lig oor die aard, verloop en uitslag van 'n verhoor in die verslag vermeld word. Die verslag hoef egter nie 'n verbatim-weergawe van die hofsitting te wees nie. Die volledige of selfs verkorte eie weergawe van die verslaggewer moet net billik en wesentlik korrek wees (sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:151-152).
59 Bv Argus Printing and Publishing Co Ltd v Anastassiades 1954 (1) SA 72 (W) 75.
60 Sien in die algemeen Burchell 1998:272 ev; Burchell 1985:206 ev; Neethling, Potgieter & Visser 2005:153-155; Van der Walt & Midgley 2005:147-148.
61 Sien Burchell 1985:209; Neethling 2007a:103-104.
62 Sien Burchell 1985:209-210. Sien oor hierdie verweer bv Patterson v Engelenburg and Wallach's Ltd 1917 TPD 350, 356; Lyon v Steyn 1931 TPD 247, 251; Coetzee v Central News Agency 1953 (1) SA 449 (W) 452-453; Yusafv Bailey 1964 (4) SA 117 (W) 125-126; Deedat v Muslim Digest 1980 (2) SA 922 (D) 928; Couldridge v Eskom 1994 (1) SA 91 (SOK) 98, 103; Iyman v Natal Witness Printing & Publishing Co (Pty) Ltd 1991 (4) SA 677 (N) 684-686; Kemp v Republican Press (Pty) Ltd 1994 (4) SA 261 (OK) 772-774.
63 Sien bv Smit v OVS Afrikaanse Pers Bpk 1956 (1) SA 768 (O) 772-774; Johnson v Rand Daily Mails 1928 AD 190, 205-207; Kemp v Republican Press (Pty) Ltd 1994 (4) SA 261 (OK) 264-265.
64 Johnson v Rand Daily Mails 1928 AD 190, 205-207.
65 Sien bv Patterson v Engelenburg and Wallach's Ltd 1917 TPD 350, 361; Yusafv Bailey 1964 (4) SA 117 (W) 127.
66 Argus Printing and Publishing Co Ltd v Inkatha Freedom Party 1992 (3) SA 579 (A) 589.
67 Sien bv Argus Printing and Publishing Co Ltd v Esselen's Estate 1994 (2) SA 1 (A) 24-26 (regter).
68 Graham v Ker (1892) 9 SC 185, 187; Kemp v Republican Press (Pty) Ltd 1994 (4) SA 261 (OK) 265-266.
69 In Graham v Ker (1892) 9 SC 185, 187 verwoord De Villiers HR dit so: "Public interest, as I conceive it, would suffer rather than benefit from any unnecessary reviving of forgotten scandals." Insgelyks word in Yusaf v Bailey 1964 (4) SA 117 (W) 127 verklaar: "Merely to publish old scandals for the sake of satisfying the salacious appetite of readers can certainly not be justified." Sien ook Kemp v Republican Press (Pty) Ltd 1994 (4) SA 261 (OK) 265-266.
70 Kemp v Republican Press (Pty) Ltd 1994 4 SA 261 (OK) 266.
71 Sien Allie v Foodworld Stores Distribution Centre (Pty) Ltd 2004 (2) SA 433 (HHA) 445; Burchell 1985:212-213; sien egter Mahomed v Kassim 1973 (2) SA 1 (RA) 9-10.
72 Schourie v Afrikaanse Pers Publikasies 1966 (1) PH J1 (W).
73 Sien in die algemeen Burchell 1998:277 ev; Van der Walt & Midgley 2005:148-149; Neethling, Potgieter en Visser 2005:157-159.
74 Crawford v Albu 1917 AD 102, 114.
75 Sien bv Marais v Richard 1981 (1) SA 1157 (A) 1167-1168; Hardaker v Phillips 2005 (4) SA 515 (HHA) 528-530; Johnson v Beckett 1992 (1) SA 762 (A) 778-779; Delta Motor Corporation (Pty) Ltd v Van der Merwe 2004 (6) SA 185 (HHA) 193-195; Crawford v Albu 1917 AD 102, 114-115.
76 Sien Marais v Richard 1981 (1) SA 1157 (A) 1167; Crawford v Albu 1917 AD 102, 114. Net soos tav die verweer van waarheid en openbare belang, omvat die openbare belang ook hier aangeleenthede soos die gedrag van openbare amptenare of openbare figure en die bestuur van openbare of kwasi-openbare instansies. Hierbenewens word geag dat die publiek ook 'n belang het in enige aangeleentheid wat onder hulle aandag gebring word ten einde kritiek te ontlok, soos openbare toesprake, gepubliseerde boeke of artikels, uitgestalde kunswerke en publieke opvoerings (sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:159 vn 315).
77 Sien National Media Ltd v Bogoshi 1998 (4) SA 1196 (HHA) 1211-1213; Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH) 414-415; Mthembi-Mahanyele v Mail & Guardian Ltd 2004 (6) SA 329 (HHA) 349 ev; sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:155-157; Van der Walt & Midgley 2005:152-154; Burchell 1998:210 ev; Midgley 1999:211 ev; Neethling 2007a:103 ev.
78 Sien National Media Ltd v Bogoshi 1998 (4) SA 1196 (HHA) 1207-1210; Mthembi-Mahanyele v Mail & Guardian Ltd 2004 (6) SA 329 (HHA) 348-350, 351-352; sien ook Van der Walt & Midgley 2005:54; Neethling 2007a:116.
79 Mediaverslae behoort in die reël dus akkuraat en billik te wees. In National Media Ltd v Bogoshi 1998 (4) SA 1196 (HHA) 1212 stel Hefer AR dit soos volg: ''Ultimately there can be no justification for the publication of untruths, and members of the press should not be given the impression that they have a license to lower the standards of care which must be observed before defamatory matter is published in a newspaper.''
80 Sien NationalMedia Ltd v Bogoshi 1998 (4) SA 1196 (HHA) 1211-1213; Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH) 414-415; sien ook Neethling 2007a:112-113 en veral Midgley 1999:218-219 se deeglike uiteensetting.
81 Sien Mthembi-Mahanyele v Mail & Guardian Ltd 2004 (6) SA 329 (HHA) 354 ev; sien ook Milo 2005:28 ev; Neethling 2007a:113-115, 119-120; Neethling, Potgieter & Visser 2006:333-334; Van der Walt & Midgley 2005:153.
82 Sien Mthembi-Mahanyele v Mail & Guardian Ltd 2004 (6) SA 329 (HHA) 356. Die totstandbrenging van die verweer van politieke privilegie kan bevraagteken word aangesien die verweer van media-privilegie wyd genoeg is om ook die politieke terrein te omvat (sien Milo 2005:35-39; Neethling 2007a:119-120; Neethling, Potgieter & Visser 2006:334 vn 194).
83 Sien in die algemeen oor eerskending Burchell 1998:327 ev; Van der Walt & Midgley 2005:113-114; Neethling, Potgieter & Visser 2005:121 ev; Neethling, Potgieter & Visser 2006:340-341.
84 Supra par 1.
85 Sien bv Delange v Costa 1989 (2) SA 857 (A) 862; Dendy v University of Witwatersrand 2007 (5) SA 382 (HHA) 385-389.
86 Vgl Jackson v NICRO 1976 (3) SA 1 (A) 10; Fayd'herbe v Zammit 1977 3 SA 711 (D) 718.
87 In Minister of Police v Mbilini 1983 (3) SA 705 (A) 716 word dit soos volg gestel: "It was however conceded ... that if the ordinary decent right-thinking person would regard a threat ... as an insult to his or her dignity, it would constitute an injuria of which the law would take cognisance, provided that the particular individual addressed did in fact feel insulted. This was to my mind a correct concession." Sien ook Delange v Costa 1989 (2) SA 857 (A) 861-862; Dendy v University of Witwatersrand 2007 (5) SA 382 (HHA) 385-389; Burchell 1998:328-329.
88 Sien supra par 1 oor regverdigingsgronde.
89 Sien in hierdie verband ook die verweer van geregverdigde kritiek ("legitimate criticism") op 'n persoon waarna in Delange v Costa 1989 (2) SA 857 (A) 862 verwys is.
90 Sien supra par 2.1.
91 Vgl Fayd'herbe v Zammit 1977 (3) SA 711 (D) 719.
92 Sien bv NM v Smith (Freedom of Expression Institute as amicus curiae) 2007 (5) SA 250 (KH) 262-264, 265-268; National Media Ltd v Jooste 1996 (3) SA 262 (A) 271-272; Financial Mail (Pty) Ltd v Sage Holdings Ltd 1993 (2) SA 451 (A) 462-463; sien in die algemeen ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:217 ev; Burchell 1998:371 ev; McQuoid-Mason 1978:passim; McQuoid-Mason 2000:227 ev.
93 Sien Burchell 1998:371 ev; Neethling, Potgieter & Visser 2005:221-222, 231 ev.
94 Supra par 1.
95 Sien bv Financial Mail (Pty) Ltd v Sage Holdings Ltd 1993 (2 )SA 451 (A) 462; Jansen van Vuuren v Kruger 1993 (4) SA 842 (A) 850; National Media Ltd v Jooste 1996 (3) SA 262 (A) 270; Motor Industry Fund Administrators (Pty) Ltd v Janit 1994 (3) SA 56 (W) 60; Gosschalk v Rossouw 1966 (2) SA 476 (K) 492.
96 Sien die definisie van privaatheid supra par 1.
97 Hierdie subjektief-objektiewe benadering is soortgelyk aan dié van die Konstitusionele Hof wat beslis het dat die reg op privaatheid beskerm word waar 'n persoon 'n subjektiewe verwagting van privaatheid het wat die samelewing as objektief redelik beskou (sien bv Bernstein v Bester 1996 (2) SA 751 (KH) 792; Investigating Directorate: Serious Economic Offences v Hyundai Motor Distributors (Pty) Ltd; In re Hyundai Motor Distributors (Pty) Ltd v Smit 2001 (1) SA 545 (KH) 557). Sien ook McQuoid-Mason 2000:247; Burchell 1998:389.
98 Sien bv NM v Smith (Freedom of Expression Institute as amicus curiae) 2007 (5) SA 250 (KH) 262; National Media Ltd v Jooste 1996 (3) SA 262 (A) 270-271.
99 Voorbeelde uit die regspraak is die volgende: die publikasie van 'n boek wat die eiseresse se name en MIV-status openbaar maak (NMv Smith (Freedom of Expression Institute as amicus curiae) 2007 (5) SA 250 (KH)); die publikasie deur 'n televisie-uitsaaier van beeldmateriaal - wat dmv 'n versteekte videokamera bekom is - oor beweerde wanpraktyke by vrywillige aborsies wat in 'n openbare hospitaal gepleeg is (MEC for Health, Mpumalanga v M-Net 2002 (6) SA 714 (T)); die publikasie van besonderhede oor die verhouding tussen 'n bekende rugbyspeler en sy minnares, en die buite-egtelike kind wat hy na bewering by haar verwek het (NationalMedia Ltd v Jooste 1996 (3) SA 262 (A)); die publikasie van gegewens oor 'n beweerde liefdesverhouding tussen die eiser en 'n sangeres (Mhlongo v Bailey 1958 (1) SA 370 (W)); die publikasie van feite oor die heimlike ontvoering deur die petisio-narisse van kinders wat onder die voogdy van die petisionarisse se vorige gades geplaas was (Rhodesian Printing and Publishing Co Ltd v Duggan 1975 (1) SA 590 (RA)); en die publikasie van foto's van die verweerders by 'n strafverhoor (La Grange v Schoeman 1980 (1) SA 885 (OK)). Vir 'n bespreking van sommige van hierdie sake sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:232-236.
100 Vgl NMv Smith (Freedom of Expression Institute as amicus curiae) 2007 (5) SA 250 (KH) 262-263; sien nietemin Financial Mail (Pty) Ltd v Sage Holdings Ltd 1993 (2) SA 451 (A) 462-463; sien verder Neethling, Potgieter & Visser 2005:231 vn 114.
101 Sien supra par 1 oor regverdigingsgronde.
102 Sien S v Bailey 1981 (4) SA 187 (N) 189; Financial Mail (Pty) Ltd v Sage Holdings Ltd 1993 (2) SA 451 (A) 462, 463; National Media Ltd v Jooste 1996 (3) SA 262 (A) 270; Neethling, Potgieter & Visser 2005:240 ev.
103 Sien La Grange v Schoeman 1980 (1) SA 885 (OK) 893-894; Neethling, Potgieter & Visser 2005:251-252; supra par 2.1 mbt laster.
104 Sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:251-252; supra par 2.1 mbt laster.
105 Hierdie verweer kom bv te pas waar 'n vader persoonlike inligting aangaande sy seun, wat aan geheueverlies ly en vermis word, in die pers laat publiseer in die hoop dat dit tot sy opsporing sal lei (sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:241).
106 Supra par 1.
107 Sien bv MEC for Health, Mpumalanga v M-Net 2002 (6) SA 714 (T) 722; NM v Smith (Freedom of Expression Institute as amicus curiae) 2007 (5) SA 250 (KH) 286-288.
108 1993 (2) SA 451 (A) 462-463; sien ook National Media Ltd v Jooste 1996 (3) SA 262 (A) 270; O'Keeffe v Argus Printing and Publishing Co Ltd 1954 (3) SA 244 (K) 248; Rhodesian Printing and Publishing v Duggan 1975 (1) SA 590 (RA) 594-595; Jooste v National Media Ltd 1994 (2) SA 634 (K) 645-646.
109 Sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:246-249; Burchell 1998:423.
110 Sien McQuoid-Mason 1978:218-224; Neethling, Potgieter & Visser 2005:246 vn 238; La Grange v Schoeman 1980 (1) SA 885 (OK) 892 ev; Jooste v National Media Ltd 1994 (2) SA 634 (K) 645-646.
111 Sien McQuoid-Mason 1978:218-224; Neethling, Potgieter & Visser 2005:247 vn 239; La Grange v Schoeman 1980 (1) SA 885 (OK) 892 ev; Jooste v National Media Ltd 1994 (2) SA 634 (K) 645-646.
112 Sien bv Financial Mail (Pty) Ltd v Sage Holdings Ltd 1993 (2) SA 451 (A) 464; Prinsloo v RCP Media Ltd t/a Rapport 2003 (4) SA 456 (T) 472-473.
113 Die algemene reël is dat hoe intensiewer privaatheid getref word, des te moeiliker is dit om die krenking te regverdig (sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:248 vn 242). In bv Prinsloo v RCP Media Ltd t/a Rapport 2003 (4) SA 456 (T) 476 word tov seksuele aktiwiteite in 'n woning, en in NM v Smith (Freedom of Expression Institute as amicus curiae) 2007 (5) SA 250 (KH) 263 mbt 'n persoon se MIV-status, 'n dwingende openbare belang vereis om die massapublikasie daarvan te regverdig.
114 Sien bv O'Keeffe v Argus Printing and Publishing Co Ltd 1954 (3) SA 244 (K) 249; Mhlongo v Bailey 1958 (1) SA 370 (W) 371-372.
115 Die motief moet nie net die bevrediging van die publiek se sensasiebelustheid wees nie (sien bv Jooste v National Media Ltd 1994 (2) SA 647 (K) 646; La Grange v Schoeman 1980 (1) SA 885 (OK) 893-894).
116 Sien bv Financial Mail (Pty) Ltd v Sage Holdings Ltd 1993 (2) SA 451 (A) 462-463; MEC for Health, Mpumalanga v M-Net 2002 (6) SA 714 (T) 721. Publikasie sal slegs op grond van 'n dwingende openbare belang geregverdig kan word (sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:248 vn 245).
117 Sien Financial Mail (Pty) Ltd v Sage Holdings Ltd 1993 (2) SA 451 (A) 463-465.
118 Sien bv O'Keeffe v Argus Printing and Publishing Co Ltd 1954 (3) SA 244 (K) 249; Prinsloo v RCP Media Ltd t/a Rapport 2003 (4) SA 456 (T) 472-473; Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH) 424; sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:249 vn 247).
119 Hierdie faktor speel reeds 'n rol tov die regverdigingsgrond waarheid en openbare belang by laster (sien supra par 2.1).
120 Sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:249 vn 249.
121 Sodanige optrede kan nie in die openbare belang wees nie; inteendeel, die hofbevel of statuut weerspieël die boni mores en is juis daarom in die openbare belang (vgl Rhodesian Printing and Publishing Co Ltd v Duggan 1975 (1) SA 590 (RA) 594-596).
122 Sien National Media Ltd v Jooste 1996 (3) SA 262 (A) 272.
123 Sien in die algemeen oor identiteitskending Burchell 1998:341-414; Van der Walt & Midgley 2005:113-114; Neethling, Potgieter & Visser 2005:255 ev; Neethling 2007b:834 ev.
124 Supra par 1.
125 Sien Grütter v Lombard 2007 (4) SA 89 (HHA) 93-95; sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:36, 255 ev; Neethling 2003:169.
126 Sien Grütter v Lombard 2007 (4) SA 89 (HHA) 96.
127 Sien bv O'Keeffe v Argus Printing and Publishing Co Ltd 1954 (3) SA 244 (K); Kidson v SA Associated Newspapers Ltd 1957 (3) SA 461 (W); Neethling, Potgieter & Visser 2005:260.
128 Sien Universiteit van Pretoria v Tommie Meyer Films (Edms) Bpk 1977 (4) SA 376 (T) 387; vgl Grütter v Lombard 2007 (4) SA 89 (HHA) 96 wat na "considerations of legal policy" in hierdie verband verwys; sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:256.
129 Sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:258-260.
130 Sien oor regverdigingsgronde supra par 1; sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:261-262.
131 Sien supra par 2.1; sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005:261-262.
132 Sien Neethling, Potgieter & Visser 2005:262.
133 Sien supra par 1 vn 2.
134 Sien bv NM v Smith (Freedom of Expression Institute as amicus curiae) 2007 (5) SA 250 (KH) 265-266, 289; Hofmeyr v Minister of Justice 1993 (3) SA 131 (A) 154; Marais v Groenewald 2001 (1) SA 634 (T) 645; Jackson v NICRO 1976 (3) SA 1 (A) 11; SAUK v O'Malley 1977 (3) SA 394 (A) 402-403; Jansen van Vuuren v Kruger 1993 (4) SA 842 (A) 849. Sien ook Burchell 1998:327; Neethling, Potgieter & Visser 2005:57-58, 162-164, 197, 252-253, 263.
135 Sien SAUK v O'Malley 1977 (3) SA 394 (A) 407; Marais v Groenewald 2001 (1) SA 634 (T) 644.
136 Sien Pakendorf v De Flamingh 1982 (3) SA 146 (A) 156-158; Williams v Van der Merwe 1994 (2) SA 60 (OK) 63.
137 1998 (4) SA 1196 (HHA) 1210-1211.
138 Sien National Media Ltd v Bogoshi 1998 (4) SA 1196 (HHA); sien ook Mthembi-Mahanyele v Mail & Guardian Ltd 2004 (6) SA 329 (HHA) 349-350; Khumalo v Holomisa 2002 (5) SA 401 (KH) 415-416; Marais v Groenewald 2001 (1) SA 634 (T) 644-646.
139 Sien ook Marais v Groenewald 2001 (1) SA 634 (T) 646; Burchell 1998:210 ev, 320 ev; Neethling, Potgieter & Visser 2005:58-59, 166-168, veral vn 394; Neethling 2007b:120-121; vgl egter Van der Walt & Midgley 2005:160.
140 Sien bv Marais v Groenewald 2001 (1) SA 634 (T) 646 wat nalatigheidsaanspreeklikheid vir enige gedingsvatbare laster wil erken en dus nie net tov die massamedia nie.
141 Vgl Burchell 1998:429; sien ook Neethling, Potgieter & Visser 2005: 253 vn 280, 263 vn 96; McQuoid-Mason 2000:234, 238. In NM v Smith (Freedom of Expression Institute as amicus curiae) 2007 (5) SA 250 (KH) 266-268 (vgl nietemin 273 ev, 294 ev) het die hof egter 'n gulde geleentheid laat verbygaan om die gemenereg in die lig van die Handves van Regte te ontwikkel en nalatigheidsaanspreeklikheid vir aantasting van die reg op privaatheid deur die media te erken (sien Neethling 2008b:40-45).
Johann Neethling is professor in die Departement Privaatreg aan die Universiteit van Suid-Afrika, Pretoria, 'n navorsingsgenoot van die Europese Sentrum vir Delikte- en Versekeringsreg (ECTIL) in Wene, Oostenryk, en 'n senior navorser van die Onderzoekschool Ius Commune in Maastricht, Holland. Hy het 'n uitgebreide navorsings- en publikasierekord, waaronder nege regshandboeke, en was elf jaar redakteur van die Tydskrif vir Hedendaagse Romeins-Hollandse Reg. In 1993 ontvang hy die Toon van den Heeverprys vir regswetenskap van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns, en in 1997 word die Kanseliersprys as beste regsnavorser by Unisa aan hom toegeken.
Johann Neethling is Professor in the Department of Private Law at Unisa, Pretoria, a research fellow of the European Centre of Tort and Insurance Law (ECTIL) in Vienna, Austria, and a senior researcher of the Research School Ius Commune in Maastricht, Holland. He has an extensive research and publication record, including nine legal texbooks, and was editor of the Journal of Contemporary Roman-Dutch Law for eleven years. In 1993 he received the Toon van den Heever-prize for legal science from the South African Academy for Science and Culture, and was awarded the Chancellor's prize for best law researcher at Unisa in 1997.

Creative Commons License Todo o conteúdo deste periódico, exceto onde está identificado, está licenciado sob uma Licença Creative Commons