Resumo

BARNARD, M.. "Flows of worship" in de netwerksamenleving: Liminaliteit als heuristische begrip in Praktische Theologie voorbij Actie Theorie. In Skriflig (Online) [online]. 2010, vol.44, n.1, pp.67-84. ISSN 2305-0853.

Dit artikel toont aan waarom en hoe liminaliteit zich heeft ontwikkeld tot een sleutelbegrip in de Praktische Theologie en in het bijzonder in de Liturgie wetenschap. Liminaliteit diende aan het begin van de 20e eeuw als aanduiding van de fase "betwixt and between" onderscheiden sociale en ruimtelijke fasen in rites de passage (Van Gennep, 1960). Autonomie en instabiliteit waren toen belangrijke kenmerken voor het concept. In de jaren zestig stond liminaliteit voor een meer stabiele en permanente status, waarin com-munitas kon ontstaan als marginale vorm van menselijke relationaliteit (Turner, 1995). In de netwerksamenleving van de 21e eeuw is de ontwikkeling van het begrip "liminaliteit" voltooid. Structurele menselijke relationaliteit is dan naar de "marge" gemigreerd, of preciezer naar locale, regionale, nationale of categoriale (religieuze, gender, seksuele preferenties) domeinen (Castells, 2000a; 2004; 2000b). De menselijke samenleving is gebouwd rondom het middelpunt van de stabiliteit van het instabiele. Dat geldt ook voor het christelijk geloof en voor liturgie. Christelijk ritueel wordt over wereldwijde netwerken gerealiseerd en in onafhankelijke groepen en kerken door iedereen die dat wil. Eris geen liturgische elite meer; liturgie is principieel een populaire beweging, die gekarakteriseerd wordt door "plurale autoriteitsstructuren". De academische heuristische kracht van de notie liminaliteit wordt tenslotte aangetoond in twee casus.

Palavras-chave : aanbidding; liminaliteit; liturgiese studie; netwerksamelewing; praktiese teologie.

        · resumo em Inglês     · texto em Inglês     · Inglês ( pdf )